lekker zomers

2 naaidates deze week, en ik was voorbereid, ik kon meteen beginnen naaien! Stof geknipt  - check, overlockt - check!
En dacht ik, oh dat zal ik hier eens gauw ineen zetten se. Dat was naast mijn ik-weet-niet-meer-wat-er-al-allemaal-in-elkaar-mag en ik-weet-niet-meer-hoe-ik-een-gewone-rits-inzet momenten gerekend. Maar....ik ben superblij met het resultaat.

Zelfs mijn poging tot doorlopend motief is gelukt - althans aan de voorkant. Maar alle begin is moeilijk, en de voorkant is het belangrijkst, toch?

Ik knipte een 128 uit svdh1, terwijl de dochter confectiemaat 116 heeft. Het zit dus nog ruim, maar toch niet overdreven vind ik. Zelfs aan de lengte heb ik niets veranderd. Ze heeft er een hele dag mee rondgelopen vandaag, dus dat wil zeggen dat ze het mooi vindt :) Dochter blij - mama blij!

achterkant kon beter, maar al bij al toch ook geslaagd

gekke bekken trekken hoort er ook bij

een Lotta voor Lore

't Is niet dat ik niet meer genaaid heb, maar veel is het niet. Ik maakte nog een zelfde zonnehoedje als de vorige post, maar een maatje groter, om kado te doen. De mama van een kei tof manneke vond Wardje's hoedje zo leuk dat ik haar beloofde er nog zo eentje te maken.

En dan was het nog eens de beurt aan Lore. Een Lotta deze keer. Ik kocht het papieren patroon bij Den Depot in Heist op den Berg. De stofjes lagen te wachten in de kast. Een fleurig bloemenstofje met veel verschillende kleurtjes, lekker zomers en makkelijk te combineren dus.

Het lag hier al even geknipt, daarna deels overlockt, en toen ik zo goed als klaar was met overlocken was mijn overlockgaren op en ik had geen nieuwe meer liggen. Dus vorige zaterdag naar de winkel (amai da was zweten, zo warm was het toen ;) ). Het inrijgen van de overlock heeft me nog eens bloed zweet (letterlijk) en tranen gekost, maar het lukte en ik kon verder.
Gisteren legde ik de laatste hand aan het rokje, en vandaag heeft ze er al een hele dag mee rondgeparadeerd. Ikke blij, want ons meid is geen gemakkelijke qua kleren. Dinsdag gingen we shoppen en we hadden ampers iets bij wegens 'niet mooi mama'.

De blinde rits ging vrij vlotjes en ik ben er ook bijna tevreden over. Ik maakte er ook een knoopsgatenelastiek in, da's toch altijd wel handig. En onderaan een simpel zoompje met de tweelingnaald. Ik voer niet snel een rokje, al zeker niet voor de zomer, dus dat heb ik hier ook niet gedaan.

Ik ben niet gemakkelijk content van mijn eigen naaisels, focus me vaak te veel op de foutjes, maar hier ben ik toch echt wel tevreden over. Ik heb alleen op de foto's gezien dat het rokje niet helemaal recht aan was, klein beetje gedraaid, maar ik ben al lang blij dat ik enkele geposeerde foto's kon maken :D

kleine jongen zoekt zonnehoedje

Veel werd er hier nog altijd niet genaaid de laatste tijd. Ik stak een test-versie ineen van de mimi-blouse uit het boek van Tilly and the buttons, maar de echte versie, daar ben ik nog altijd aan bezig :-) Ooit zal die wel eens af geraken hoop ik. Gisteren ben ik er nog eens terug aan begonnen.
Hebben jullie eigenlijk een paspop? Ik denk eraan een lady lewenstein aan te schaffen. Als je zo bezig bent aan iets voor jezelf (is hier nog niet vaak voorgevallen) dan is dat toch wel erg praktisch denk ik.

Enkel zonnehoedjes, dat rolde onder mijn naaimachine uit. Want we gingen op reis en ik rekende op goed weer. Ik maakte een exemplaar voor de kleine man, en eentje voor de al wat grotere madam. De kleine man is er heel blij mee. Althans, hij kan dat niet vertellen, maar hij laat het op zijn kopke staan, dus ik neem aan van wel.

De madam, dat is een ander paar mouwen. Toen het af was vond ze het supermooi. Eens in Frankrijk, wou ze het niet meer opzetten - tenzij onder lichte dwang - en dat wil ze nu nog altijd niet want 'mama ik vind het echt niet mooi'. Het was thans een stofje met appeltjes en de andere kant kleurrijke driekhoekjes. Maar het is niet roze...ik denk dat daar het schoentje (of hoedje?) wringt.
Het is niet enkel met het zonnehoedje hoor, ook shortjes, sportschoenen,...het is allemaal 'niet mooi'. Ach, het zal wel weer een fase zijn zeker :) Ik denk niet dat ik met 4j al zo bezig was met mijn kleren, jullie wel?

Maar de kleine man, die wil het hoedje wel met jullie delen. Omgekeerd heeft hij het eigenlijk niet opgehad, deze kant vind ik het leukst :)

We hebben trouwens genoten van de vakantie, en het mooie weer was er meestal wel. De batterijtjes zijn weer opgeladen om er weer in te kunnen vliegen.

kleedje met plooitjes uit svdh1

Ik ben weer terug in gang geschoten. Dat mooie weer roept om nieuwe kleedjes :) Ook voor m'n swapje heb ik iets in elkaar gezet, maar dat kan ik nog niet tonen, want dat mag pas op 6 april worden uitgepakt, en is nog niet verstuurd want ik wil morgen nog iets maken.

Maar voor ons meisje maakte ik een kleedje. Met plooitjes in het bovenstuk en in de rok. En een streepje paspel ertussen. Ik had ook een 'aan' foto willen nmemen, maar het was zo druk gisteren en moest me zo afjagen om op tijd te zijn gistermiddag (kennen jullie dat, dat constant afjagen? Soms wou ik dat ik wat meer op mijn gemak kon zijn, zonder me overal over te moeten opjagen), dat het er niet van gekomen is. En nu hangt het al op den draad te drogen. Een volgende keer nog een fotootje op model dus. Ze was er alvast heel erg blij mee. Maar dat is ze eigenlijk wel altijd met een kleedje waarmee ze kan zwieren.

Misschien is het nu nog eens tijd om iets voor kleine broer te maken. Een hemdje ofzo. Of een pijama. Ik weet het nog niet, de hele kleerkast moet nu met het nieuwe seizoen toch weer vernieuwd worden, dus keuze genoeg!

stofje: Daaidieka
patroontje: svdh1
paspel gekregen van de schoonmama ;-)

spring is in the air!

De lente komt eraan! Jippie! :-) Daar wordt ik instant vrolijk van. Gisteren de nodige portie vitamine D opgedaan, in een tuin die eindelijk ergens op begint te trekken. Afhankelijk van welke kant je opkijkt, lijkt het alsof die al mooi is aangelegd. Vooral niet de andere kant opkijken dan ;-)

Ik ga nog eens proberen wat nieuw leven te blazen in mijn blogje hier. Niet dat ik heb stilgezeten, alhoewel, op creatief vlak is er niet zo veel gebeurd. Nadat ik half november werd geveld door een dubbele longontsteking en bijna een week op intensieve zorgen belandde, had ik best veel tijd nodig om weer op mijn positieven te komen. Ik ging een dikke maand later weer aan de slag, maar 's avonds was ik letterlijk kapot. Ik kon nog amper mijn huishouden runnen. Januari dan toch nog maar eventjes wat gas teruggenomen, maar sinds half januari ben ik eigenlijk weer helemaal zoals voorheen. Nooit geweten dat je conditie zo pijlsnel onder het vriespunt kan duiken! Niet dat ik een goede conditie heb, maar in vergelijking met eind november is die tiptop! Ik kon de eerste dagen op mijn gewone kamer amper mijn tanden poetsen en mijn haren kammen en ik moest alweer gaan zitten. Ben m'n mama ontzettend dankbaar dat ze me uit bed geplukt heeft en heeft meegesleurd naar spoed, omdat het voor haar toch niet zomaar een griepje was. Anders had ik wss aan de beademing gemoeten.
Dat was dus eventjes met beide voetjes weer op de grond, en een teken voor mij om toch wat gas terug te nemen, en misschien toch wat beter naar mijn lichaam te luisteren, en wat sneller te rusten.

Voor carnaval was het ook hier een Elsa, wat had je gedacht. Met een super Frozen fan in huis kan dat toch niet anders. Ik haalde mijn stofjes in Borgerhout bij modestoffen Moens, en ons meisje was er heel content mee. De cape maakte ik niet vast aan het kleed, maar die kan ze aan en uit doen. Ik maakte 'm wel niet te lang (dat vond ze wel een beetje jammer), maar hey, dat ding moest wel een stoet en een schooldag overleven he.

Hieronder enkele impressies van de afgelopen maanden. De kids doen het super, ik voel me super, en mijn ventje weet nu ook wat het is om een huishouden draaiende te houden ;-) (er mogen ook voordelen zjin aan ne keer goed ziek zijn hé)

 

Ondertussen heb ik me ook ingeschreven voor een eerste swapje. Ik ben benieuwd De 'secret spring swap'. Ik moet nog even bedenken wat ik ga maken voor mijn swapmaatje :)

klaar voor de herfst/winter

Nee, er is niks aan de hand hier. Ik ben er nog :-) Maar mannekes, wat had ik een zomer thuis met een baby en een kleuter onderschat zeg, pfieuw. Dikke vette pluim voor alle mama's met 3 of meer kinderen zenne, ik doe het ze niet na, ge kunt me afvoeren dan.

Ik weet wel van mezelf dat ik niet zo een gestructureerd, georganiseerd persoontje ben, dus dat kan wel een verklaring zijn natuurlijk. En dan ben ik nog niet eens terug aan het werk. Ik ga morgen genieten van mijn laatste dagje vrijaf, en dan vlieg ik er vanaf woensdag weer volle bak in. Ik merk wel dat de structuur van de school me al wel weer goed doet, dus ik denk de structuur van weer aan het werk te gaan ook wel.

Veel is er niet vanonder mijn naaimachine gerold de afgelopen weken. Maar toch wel een groter projectje. Dat ipv een paar dagen, een paar weken in beslag nam. Niet omdat het zo super moeilijk was, eerder omdat het meestal tussen de soep en de petatten gebeurde.

In de Ottobre zag ik een kei leuk jasje staan, eerder een sportiever modelleke, dat in mijn ogen perfect bij ons madammeke past. Ik ging dus op zoek naar een passend stofje, niet te licht (zand, en water en buiten spelen op school, ge-kent-het-wel) maar toch wel met een kleurtje (donker is ook maar donker niwaar) en ik heb het nog gevonden ook, en dan nog niet eens een duur stofke, hoe goed kan het meezitten soms eh.

Ipv velcro gebruikte ik overal kamsnaps, en de sterzak die je in het boekske kan terugvinden die paste absoluut niet bij de appeltjes. Waarom dan geen appeltje tekenen hoor ik u zeggen? Niet nodig, ik heb zakken in de zijnaad verstopt.

Ik behandelde het katoentje tegen water, en stak er dikke wattine tussen voor de warmte. De kap vergat ik te voeren met wattine, maar ons madammeke zet toch altijd een muts op, dus ik ga niet de moeite doen om het hele spel weer uit elkaar te halen.

Het hoeft voor mij nu niet direct kouder te worden, maar ze kan d'er in alle geval tegen nu!

stofjes en fournituren allemaal van bij http://hetmachien.com/

cupcakes versieren - op z'n kleuters

Kleuters die vakantie hebben moeten af en toe ge-entertained worden. Gelukkig heb ik een rustige meid, die ook graag meehelpt in de keuken. Want dat doe ik zelf ook graag. Ik had haar beloofd dat ze cakejes mocht versieren voor het bezoek dat later op de dag kwam. Ze was superenthousiast. De cakejes werden gebakken tijdens haar middagdutje (soms heeft ze die dut nog nodig), en het eerste wat ze vroeg als ze opstond was 'Mama, mag ik nu cakejes versieren?'

Ik klopte nog wat room op, die een klein beetje roze was, want roze, dat is nog steeds het van het. En toen mocht ze zelf aan de slag. De bolletjes werden er voorzichtig 1 voor 1 opgelegd, en vooral de bloemetjes waren favoriet. Er moest natuurlijk ook geproefd worden tussendoor. Al moest ik de room er voor haar afhalen, want die vond ze niet lekker :-))

Ze werden gesmaakt 's avonds, de cupcakes! En de dochter was blij, want zij vertelde honderduit dat zij de cakejes had versierd.