Met dank aan deze lieve madam, want ik zou zelf nooit dit stofje gekozen hebben denk ik. Zo'n prints daar durf(de) ik me niet goed aan wagen. Maar ik had dit stofje bij haar gewonnen, en ik zag recent een jurkje passeren en toen dacht ik 'yep, ons madammeke gaat daar supermooi mee staan', dus ik zette de schaar erin. Ik baseerde me op jurkje Lisa uit zelfgemaakte kleertjes, maar zette er wel een blinde rits in ipv knopen erop, en ik maakte de kapmouwtjes van jurkje Lena erbij.
Die blinde rits dat was weer eventjes sukkelen met de voering (ik voerde het bovenlijfje met een licht wit katoentje), maar het lukte wonderwel. Het stond in elkaar en ik was er meteen verliefd op! En mijn kleine meid ook :-) Ik paste het al even tussendoor en ze wilde het weer niet meer uitdoen. Ventje had wat meer overtuigingskracht nodig, maar eens hij het kleedje gedrapeerd zag op de dochter vond hij het toch ook wel mooi. (of hij durfde niks anders meer zeggen ;-) )
't Was weer wel een meerdagenprojectje, want ik moet verplicht rusten van de gynaecoloog, en ik voel ook aan mijn lijf dat het echt nodig is. Gelukkig moet ik voorlopig nog niet volledig aan de platte rust, zoals vorige keer. Maar ben de 33 weken gepasseerd nu, dus zo lang is het niet meer. Helaas kan ik niet lang meer zitten, dan krijg ik echt heel veel pijn (meneertje zit nog hoog en ik denk dat hij ribben en/of zenuwen raakt dan, in alle geval 'iets' in mijn rechterzij), dus naaien kan soms even, maar als het pijn doet is het geen ontspanning meer natuurlijk.
Voila, ziehier, de flamingojurk:
Het doorlopen van de print, daar heb ik zelfs geen poging toe gedaan ;-)
maandag 31 maart 2014
zondag 16 maart 2014
meerdagenprojectje - een jackie
Dit was toch al wel een van mijn uitgebreidere projectjes denk ik. Een jurkje gaat vrij snel, en een tasje allicht nog sneller, maar hieraan heb ik toch wel redelijk wat uurtjes gespendeerd. Eerst al een hoop A4kes aan elkaar plakken, dan patroontje overtekenen (neen ik knipte niet uit de aaneengeknipt A4kes want ik wilde dat patroon nog wel eens ne keer kunnen gebruiken) en dan knippen en naaien natuurlijk hé. Dat ik daarbij een week verlof had samen met een kleuter die niet wou dutten in de namiddag, en zelf ondertussen 31 weken zwanger ben hielp natuurlijk niet, want als ge moe zijt dan gaat het allemaal niet zo vlotjes.
Mijne man had de lat hoog gelegd...als de dochter iets zelfgemaakt aan moet, dan moet het er wel goed uit zien, precies ne sjieke frak uit de winkel hé....euh, de moed zakte me al half in de schoenen ;-) Maar ik wou en ik zou een schoon frakske in ekaar zetten.
Alles ging vlotjes tot....de mouwen. Daar ben ik blijkbaar echt een ramp mee. Na 3x alles lostornen heb ik een beetje valsgespeeld en een centimeterke aan elke kant van de mouw laten vallen. De uitleg was heel duidelijk en het ineenzetten ging verder vlotjes.
Tot op de laatste avond, de afwerking. Ik moest net nog 3 knoopsgaten openmaken (ze waren alle 3 perfect gestikt al zeg ik het zelf). Ik torn een beetje los, tornmesje wil niet mee door de dikke katoen/vliesline/dunne katoen, dus ik pak een scherp schaartje...stiksel KAPOTGEKNIPT! Kon ik dus dat perfecte knoopsgat lostornen, en opnieuw stikken op een plek waar ook al een gat zat. Manman, ik was echt ontgoocheld en boos op mezelf. De schaar heeft verschillende hoeken van het huis gezien, en de reden was dan achteraf eigenlijk nog het tornmesje, want ik diepte een nieuw mesje op en dat ging erdoor gelijk niks. Maar toen was ik al wat afgekoeld en het tornmesje is gewoon in de vuilbak beland zonder omwegen ;-)
Maarreuh, de jas is af, dochterlief vindt 'm geweldig, en ook door manlief werd hij goedgekeurd :-) Ik kocht er zelfs al bijpassende schoenen bij (die kocht ik al voor hij af was, 't was een gokske ;) )
De stofjes vond ik bij misses Needle in Turnhout.
Mijne man had de lat hoog gelegd...als de dochter iets zelfgemaakt aan moet, dan moet het er wel goed uit zien, precies ne sjieke frak uit de winkel hé....euh, de moed zakte me al half in de schoenen ;-) Maar ik wou en ik zou een schoon frakske in ekaar zetten.
Alles ging vlotjes tot....de mouwen. Daar ben ik blijkbaar echt een ramp mee. Na 3x alles lostornen heb ik een beetje valsgespeeld en een centimeterke aan elke kant van de mouw laten vallen. De uitleg was heel duidelijk en het ineenzetten ging verder vlotjes.
Tot op de laatste avond, de afwerking. Ik moest net nog 3 knoopsgaten openmaken (ze waren alle 3 perfect gestikt al zeg ik het zelf). Ik torn een beetje los, tornmesje wil niet mee door de dikke katoen/vliesline/dunne katoen, dus ik pak een scherp schaartje...stiksel KAPOTGEKNIPT! Kon ik dus dat perfecte knoopsgat lostornen, en opnieuw stikken op een plek waar ook al een gat zat. Manman, ik was echt ontgoocheld en boos op mezelf. De schaar heeft verschillende hoeken van het huis gezien, en de reden was dan achteraf eigenlijk nog het tornmesje, want ik diepte een nieuw mesje op en dat ging erdoor gelijk niks. Maar toen was ik al wat afgekoeld en het tornmesje is gewoon in de vuilbak beland zonder omwegen ;-)
Maarreuh, de jas is af, dochterlief vindt 'm geweldig, en ook door manlief werd hij goedgekeurd :-) Ik kocht er zelfs al bijpassende schoenen bij (die kocht ik al voor hij af was, 't was een gokske ;) )
beetje verfomfaaid al na een dagje school |
als madam niet wil poseren wil madam echt niet poseren... |
De stofjes vond ik bij misses Needle in Turnhout.
Abonneren op:
Posts (Atom)